Broedaflegger
Een broedaflegger is een methode om nieuwe volkjes te kweken en/of een methode om tijdelijk de zwermneiging van het donatievolk te verminderen.
Een broedaflegger is op zijn simpelst gezegd brias met bijen, maar zonder koningin. De broedaflegger zal zelf via een redcel een koningin maken.
Als we de broedaflegger op dezelfde standplaats willen houden, en de vliegbijen dus terug naar het donatievolk zullen vliegen, dan stoten we bij het maken van de broedaflegger enkele extra ramen met bijen erbij. Vanwege het tekort aan vliegbijen zal een 'broedaflegger op dezelfde stand' ook moeten worden gevoerd.
Afhankelijk van de toegepaste imkermethode zal de jonge koningin:
- door de imker worden toegestaan (bijvoorbeeld bij het Aalsteren), of
- worden vervangen door een ander exemplaar (uit een selectieteelt)[1].
Let wel, als je een hele grote broedaflegger maakt in de buurt van het donatievolk, dan maak je in feite ook een vlieger van dat donatievolk.
In de broedaflegger zal na 24 dagen (na het maken van de broedaflegger) alle oude broed zijn uitgelopen, en na 29[2] dagen kan (op zijn vroegst) het eerste broed van de jonge koningin weer gesloten worden. Tussen die 24 en 29 dagen kun je een oxaalzuurbehandeling tegen de varroamijt doen.
Voetnoten
- ↑ In dat geval breek je al na 9 tot 10 dagen de redcellen (waarna de broedaflegger hopeloos moerloos is), om daarna de vreemde moer vanaf elders in te voeren.
- ↑ In geval van het op de 9e of 10e dag inbrengen van een vreemde onbevruchte koningin zal dat uiteraard 4 tot 3 dagen vroeger zijn. De eigen koningin loopt immers pas na 13 dagen uit haar redcel.