Stuifmeelmijt
De stuifmeelmijt is een kleine (± 0,35 millimeter)[1] nauwelijks behaarde peervormige mijt die in de bijenwoning leeft van het door onze honingbij verzamelde stuifmeel.
Meestal is de stuifmeelmijt een tamelijk onopvallende parasiet die overal waar stuifmeel aanwezig is te vinden kan zijn. Zo ook in de harige pels van onze honingbij alwaar ze kan meeliften van bloem naar bijenvolk.
Onder "gunstige" omstandigheden kan de stuifmeelmijt echter zeer talrijk worden, en is dan in staat complete stuifmeelvoorraden om te zetten in een voor onze honingbij waardeloos poeder, terwijl de hoeveelheid mijten al maar verder groeit. Dit kan gebeuren in volken met een verhoudingsgewijs te groot ratenbestand, of in door de imker te vochtig opgeslagen stuifmeelramen.
Bijenvolken die groot genoeg houden met een (voor hun broednest benodigde) hoge temperatuur (van circa 35° Celsius) en lage Relatieve Vochtigheid[2] (van circa 40%) de ontwikkeling van de stuifmeelmijt binnen de perken.
Maatregelen
- Zorg dat de grootte van het bijenvolk en het aantal ramen in een goede verhouding tot elkaar staan (geen ramen zonder bijen).
- Maak de bodem of lade van (of onder) de kast geregeld schoon zodat er daar, in het gevallen stuifmeel, geen kolonies stuifmeelmijt in stand worden gehouden.
- Sla stuifmeelraten buiten de bijen-woning zo droog mogelijk op, en geef ze zo mogelijk een ontsmettingsbehandeling.
In een bijen-woning kunnen ook nog roofmijten leven die predatoren zijn van de stuifmeelmijt. Ook die roofmijten helpen om de populatie stuifmeelmijten binnen de perken te houden.
Voetnoten
- ↑ Ter vergelijking: een varroamijt meet op zijn breedste punt zo'n 1,2 millimeter.
- ↑ Warme lucht kan meer vocht bevatten dan koude lucht en zal bij een gelijke hoeveelheid vocht in de lucht dus drogender zijn dan koude lucht. Het begrip 'relatieve luchtvochtigheid' geeft weer hoeveel vocht er in de lucht zit is relatie tot de hoeveelheid vocht die er - bij die temperatuur - in zou kunnen zitten.