Wintersterfte
In de winter sterft normaal gesproken zo'n 20% van het volk[1], maar de hier bedoelde wintersterfte is een zodanige bijensterfte in de winter dat uiteindelijke het gehele bijenvolk ten onder gaat. De wintersterfte moet worden onderscheiden van de meer in het najaar voorkomende verdwijnziekte.
Uit enquêtes en andere onderzoeken komt niet één duidelijke oorzaak naar voren. Het lijkt er meer op dat het een optelsom is van meerdere oorzaken zoals varroa, eiwitgebrek (door stuifmeelgebrek), virussen, en nosema.
Uiteraard sterven er in de winter ook bijenvolken door een tekort aan de brandstoffen[2]. In dat geval heeft het bijenvolk voorafgaand aan de winter te weinig nectar vanuit de natuur kunnen halen en/of te weinig suikerwater vanaf de imker gekregen.
Daarnaast kan een bijenvolk ook nog ten onder gaan doordat ze los van het voer raken.
Voetnoten
- ↑ Mari van Iersel. Inzoemen - maart. bijenhouden, maart 2011.
- ↑ In de vorm van honing of ingedikt - vanaf de imker verkregen - suikerwater.