Achterbehandelingkast: verschil tussen versies

Uit Imkerpedia
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Regel 4: Regel 4:
 
[[bestand:achterbehandelingskast vliegplank.JPG|right|400px|thumb|Achterbehandelingkast vliegplank met tafereel]]
 
[[bestand:achterbehandelingskast vliegplank.JPG|right|400px|thumb|Achterbehandelingkast vliegplank met tafereel]]
 
==Omschrijving==
 
==Omschrijving==
Woningen met achterbehandeling eisen een bijzondere stal, ze moeten een flink eind van de grond staan (anders moet je immers op je knieeën of gehurkt werken), daarom meestal in een paviljoen. Aan de achterkant is veel licht nodig. Er gaan echter veel kasten op een kleine ruimte. Zijn lastig voor plaatsing bij het reizen, omdat ze meestal aan de achterkant inregenen. Maar ook vele paviljoenkasten met bovenbehandeling hebben dit bezwaar. Kasten kunnen ook niet worden uitgebreid.  
+
Elke bijen-behuizing waarbij de toegang tot het volk via de achterkant gebeurt is een '''achterbehandelingskast'''. Enkele voorbeelden:
 +
* Beu’s reiskast,
 +
* [[Albertikast]],
 +
* [[Kuntzschbeute]]
 +
* [[Drory Kast]].
  
Kasten met achterbehandeling: Beu’s reiskast, [[Albertikast]], [[Kuntzschbeute]] en vele Duitse kasten.
+
Een achterbehandelingskast zal normaal gesproken een flink eind van de grond worden gezet (anders moet je immers op je knieeën of gehurkt werken), en aan de achterkant is veel licht nodig. Omdat je ze ook op elkaar kunt stapelen kunnen er echter ook veel kasten op een kleine ruimte. Zijn lastig voor plaatsing bij het reizen, omdat ze meestal aan de achterkant inregenen. Maar ook vele paviljoenkasten met bovenbehandeling hebben dit bezwaar.
  
Bij de [[koudbouw|koude bouw]] kan men de volkssterkte beoordelen en de honingvoorraad. Men kan echter aan de achterkant niet zien, waar de dikke stukken honing zitten. Het is dus moeilijk het gunstigste raampje uit te kie­zen. Kiest men er een, dat aan de voorkant een dikgedeelte bevat, dan schuurt dit in zijn volle lengte langs de andere ramen, beschadigt de honing, drukt de bijen dood, enz.  
+
Achterbehandelingskasten hebben een vast formaat en kunnen dus niet worden uitgebreid (bij bovenbehandeling kan er altijd weer een extra kastdeel bovenop).
  
Achterbehandeling laat echter toe de broedkamer te inspecteren zonder de honingzolder aan te raken. Dit kan ook bij woningen met [[warmbouw|warme bouw]].  
+
In een achterbehandelingkast kan men de volkssterkte en de honingvoorraad alleen beoordelen als er sprake is van [[koudbouw|koude bouw]]. Ook dan kan men echter vanaf de achterkant niet zien, waar de dikke stukken honing zitten. Het is dus moeilijk het gunstigste raampje uit te kie­zen. Kiest men er een, dat aan de voorkant een dikgedeelte bevat, dan schuurt dit in zijn volle lengte langs de andere ramen, beschadigt de honing, drukt de bijen dood, enz.  
  
Achterbehandeling bij koude bouw (Blatter­stocke) is veel gemakkelijker dan bij warme bouw. In dit laatste geval moet men alle raampjes met een tang vastpakken om bij het broednest te komen, achterste ramen eruit. Ook bij de Blatterstocke gebruikt men vaak een ratentang.  
+
Achterbehandeling laat echter bij zowel koude bouw als [[warmbouw|warme bouw]] toe de broedkamer te inspecteren zonder de honingzolder aan te raken. In geval van warmbouw moet men echter eerst raampjes met een tang vastpakken om bij het broednest te komen, want het broednest ligt zelden tot geheel achterin de kast.
  
 
== Datering ==
 
== Datering ==

Versie van 14 dec 2009 10:50

Achterbehandelingkast met de achterzijde dicht
Achterbehandelingkast met de achterzijde open
Achterbehandelingkast voorzijde
Achterbehandelingkast vliegplank met tafereel

Omschrijving

Elke bijen-behuizing waarbij de toegang tot het volk via de achterkant gebeurt is een achterbehandelingskast. Enkele voorbeelden:

Een achterbehandelingskast zal normaal gesproken een flink eind van de grond worden gezet (anders moet je immers op je knieeën of gehurkt werken), en aan de achterkant is veel licht nodig. Omdat je ze ook op elkaar kunt stapelen kunnen er echter ook veel kasten op een kleine ruimte. Zijn lastig voor plaatsing bij het reizen, omdat ze meestal aan de achterkant inregenen. Maar ook vele paviljoenkasten met bovenbehandeling hebben dit bezwaar.

Achterbehandelingskasten hebben een vast formaat en kunnen dus niet worden uitgebreid (bij bovenbehandeling kan er altijd weer een extra kastdeel bovenop).

In een achterbehandelingkast kan men de volkssterkte en de honingvoorraad alleen beoordelen als er sprake is van koude bouw. Ook dan kan men echter vanaf de achterkant niet zien, waar de dikke stukken honing zitten. Het is dus moeilijk het gunstigste raampje uit te kie­zen. Kiest men er een, dat aan de voorkant een dikgedeelte bevat, dan schuurt dit in zijn volle lengte langs de andere ramen, beschadigt de honing, drukt de bijen dood, enz.

Achterbehandeling laat echter bij zowel koude bouw als warme bouw toe de broedkamer te inspecteren zonder de honingzolder aan te raken. In geval van warmbouw moet men echter eerst raampjes met een tang vastpakken om bij het broednest te komen, want het broednest ligt zelden tot geheel achterin de kast.

Datering

begin 1900 tot heden.

Voorkomen

Vaak in Duitsland.