B.H.I-kast
Omschrijving
Op 9 april 1949 werd op de bijenmarkt van Nijmegen voor het eerst de B.H.I. kast getoond. BHI staat voor Berend's materiaal, Hezewijk's ideaal, Imkers kapitaal. Berends was houthandelaar in Nijmegen die de kasten zou gaan fabriceren. Het prototype in 1948 werd nog gekscherend kinderlijkkast genoemd.
Door imker Jan van Hezewijk schoenmaker/winkelier uit Mook werd reeds enige tijd met het systeem van broed- en honingkamer niet op- maar achter elkaar proeven gedaan. De twee vliegplankjes aan de voorzijde van elkaar gescheiden door een verticaal schuin plankje doet denken aan een dubbele woning in een stadswijk. De vorm in zijn geheel lijkt ook wel op een lang gerekte Brabantse boerderij, met huis en deel onder één dak. In groene lakverf geeft het geheel een fris aanzien.
Onder het deksel vindt men 18 ramen waardoor men direct bij honing- en broednest kan komen. Een verplaatsbaar tussenschot deelt honing- en broedruimte, door dit te verplaatsen kan men broednest afhankelijk van jaargetijd aanpassen. In winterperiode zit het volk achter in de kast waardoor uitvliegen t.g.v. "vals-licht-effect" b.v. door sneeuw onmogelijk is.
Reizen is eenvoudig daar de bodemlatten uitgevoerd zijn als het omgekeerde van het dak, men plaatst ze eenvoudig op elkaar, zonder risico van kantelen plaatst men er drie boven elkaar.
Door een inventief separatie systeem voorkomt men het zwermen en kan een nieuwe moer worden gemaakt, is deze bevrucht vangt men de oude eruit, tussen schot eruit en zonder broedverlies gaat de nieuw moer verder. De bijna ideale bijenkast schrijft men.
Jan van Hezewijk was reeds op 17 jarige leeftijd in Overasselt met bijenhouden begonnen, samen met zijn broer Piet, en is in 1956 met 10 van zijn 12 kinderen vertrokken naar Canada. Een van de eerste dingen die hij in zijn "nieuwe" vaderland deed was de aanschaf van enkele bijenvolken. Binnen niet al te lange tijd was dat al uitgebreid tot 100 volken met een gemiddelde opbrengst van over de 100 pond honing. In 1988 is de heer Jan van Hezewijk op 91 jarige leeftijd overleden.
Zijn zonen Leo, Frans en Aloys hebben tot hoge leeftijd ook nog steeds bijen gehouden. Een van de kleindochters zetten thans de imkertraditie van de familie voort.
(Adres van de familie bekend bij Gerard B.W. Vos)
Datering
ca 1949
Voorkomen
Omgeving Nijmegen en Noord Limburg.