Broedaflegger

Een broedaflegger is een methode om nieuwe volkjes te kweken en/of een methode om de zwermneiging van een volk te verminderen.

Een broedaflegger is op zijn simpelst gezegd brias met bijen, maar zonder koningin. De broedaflegger zal zelf via een redcel een koningin maken, en bij een grote broedaflegger moet je daarom op de 13e dag doppen breken. Een kleine broedaflegger wil niet zwermen, en dan is het doppen breken niet nodig.

Als we de broedaflegger op dezelfde standplaats willen houden, en de haalbijen dus terug naar het donatievolk zullen vliegen, dan stoten we bij het maken van de broedaflegger enkele extra ramen met bijen erbij. Vanwege het tekort aan haalbijen zal een 'broedaflegger op dezelfde stand' ook moeten worden gevoerd.

Afhankelijk van de toegepaste imkermethode zal de jonge koningin:

• door de imker worden toegestaan (bijvoorbeeld bij het Aalsteren), of
• worden vervangen door een ander exemplaar (uit een selectieteelt).

Let wel, als je een hele grote broedaflegger maakt in de buurt van het donatievolk, dan maak je in feite ook een vlieger van dat donatievolk.

In de broedaflegger zal na 24 dagen (na het maken van de broedaflegger) alle oude broed zijn uitgelopen, en na 29 dagen kan (op zijn vroegst) het eerste broed van de jonge koningin weer gesloten worden. Tussen die 24 en 29 dagen kun je een oxaalzuurbehandeling tegen de varroamijt doen.

De afzuiger is ook een type broedaflegger.

Als je middels het maken van broedafleggers in meerdere volken de zwermneiging wilt verminderen kan dat ook ongewenst leiden tot het ontstaan van meerdere volkjes. In dat geval kan ook gedacht worden aan het maken van één verzamelbroedaflegger.