Codering om de verschillende generaties te benoemen

Bij de koninginnenteelt gebruikt men meestal dezelfde codering met P en F waarbij:

• P komt van Parent = ouder
• F komt van Filius/Filia = zoon/dochter

Voor vaders en zonen gelden dezelfde coderingen als voor moeders en dochters, maar deze zijn in de bijenteelt zelden bekend (alleen bij kunstmatige inseminatie). De meeste paringen gebeuren in de vrije natuur, en zelfs op bevruchtingsstations weet je zelden de preciese afkomst van de darren omdat er meestal sprake van meerdere darrenvolken.

Als codering geldt dan:

• P1: de teeltmoer
• P2: haar ouders
• P3: etc.

• F1: haar dochters
• F2: haar kleindochters
• F3: etc.

Hoewel dit in beginsel een neutrale codering is (die ook wordt gebruikt bij de teelt van andere dieren en planten) wordt deze codering in de bijenteelt ook wel (of eigenlijk vooral) gebruikt om de raszuiverheid van een bepaalde moer aan te geven:

• Een F1 is dan een dochter van raszuivere ouders die zelf echter gepaard heeft met onbekende darren. Deze F1 levert nog wel raszuivere zonen (want darren ontstaan immers uit onbevruchte eitjes), maar geen raszuivere dochters meer.
• Met een F2 wordt dan vaak verwezen naar een moer die nog slechts voor de helft raszuiver is.

Vaak wordt ook F0 gebruikt als codering voor de teeltmoer. Dat is taalkundig onjuist, maar wordt uiteraard wel begrepen (als raszuiver aangepaarde moer).