Tuten en kwaken
De eerste jonge moer die uit haar cel is gekomen zal een speciaal geluid gaan maken: het tuten. Hierdoor weten de andere jonge moeren, die nog steeds in hun dop zitten, dat er reeds een jonge moer in het volk rondloopt. Zij blijven daarom in hun dop (anders wordt het vechten) en beantwoorden het tuten met het lagere kwaken.
Tuten en kwaken wordt waarschijnlijk op dezelfde manier voortgebracht, maar verschilt doordat de tutende moer niet meer in een dop zit, en de kwakers nog wel.
Zodra de eerste tuter met de eerste nazwerm is vertrokken[1] houdt het tuten op totdat een van de kwakers de volgende tuter wordt en vervolgens ook weer met een nazwerm vertrekt[2]. Dit gaat zo door totdat alle kwakers op zijn (en de laatste in het volk blijft omdat ze geen gekwaak meer hoort) of totdat het volk het welletjes vindt (te klein wordt) en de laatste kwakers afsteekt.
Ook oude koninginnen tuten[3]! Als er redenen zijn waardoor de oude koningin niet al met de voorzwerm heeft kunnen vertrekken, dan zal ook zij gaan tuten om er voor te zorgen dat de jonge koninginnen in hun dop blijven zitten totdat ze wel is vertrokken.
In onderstaand filmpje zie en hoor je de uitgelopen jonge koningin tuten en hoor je een andere koningin kwaken. Als de jonge koningin tuut, dan duwt ze zichzelf tegen de raat. Soms kun je goed zien dat de werkbijen op het tuten en kwaken reageren door nauwelijks meer te bewegen.
Voetnoten
- ↑ Dat zal meestal niet direct na de geboorte, het uit de cel lopen, van de eerste tuter gebeuren. Die eerste tuter zal meestal eerst even een dagje uitharden.
- ↑ Bij de tweede en latere tuters kan het nazwermen eerder na de geboorte, het uit de cel lopen, gebeuren dan bij de eerste tuter. Deze latere tuters zijn dan al (grotendeels) in de cel uitgehard.
- ↑ Tjeerd Blacquière. Tuut. Wageningen UR - Bijennieuws - augustus 2014