Rook

Het toedienen van rook heeft verschillende bedoelde en onbedoelde gevolgen:

• de onderlinge op geur gebaseerde communicatie raakt verstoord en zorgt aldus voor (niet bedoelde) verwarring. Dit overkomt meestal vooral de minder dan 4 dagen oude bijen die nog te jong zijn om te vliegen.
• ook de geurcommunicatie van de wachtbijen raakt verstoord waardoor deze (als bedoeld effect) geen extra hulptropen vanuit de kast kunnen vragen om een eventuele verstoorder te belagen.
• de oudere bijen trekken zich op de raten terug en gaan honing opnemen. Dit is een bedoeld effect, want hierdoor vliegen en lopen er minder bijen rond, en is het werken in de bijen rustiger. Bovendien, om te steken moet een bij zich krommen. Een met voedsel gevulde bij kan dat niet. Er wordt verondersteld dat dit gedrag voorbereidend is op een eventueel n.a.v. brand moeten verlaten van het nest. De opgenomen honing kan dan goede diensten bewijzen bij een nieuwe start elders (ook een zwerm neemt honing mee).

Als er met de beroker te veel rook wordt toegediend dan kan de verwarring echter zo groot worden dat de verwarde bijen juist beginnen te vliegen. Steeds meer rook toevoegen zal dit effect dan juist alleen maar verergeren.

Beroken wordt ook afgeraden bij het oogsten van de honing.

Er zijn ook imkers die de bijen, i.p.v. met rook, proberen rustig te houden of te kalmeren door ze met een plantenspuit te besproeien,